
Hayat ne garip şey... Öyle de hızlı geçiyor ki... Kaçımız yaşarken hayattan keyif almayı başarabiliyoruz. Kaçımız yaşadığımız şu anın kıymetini biliyor ve ne olursa olsun aynısının olamayacağının farkında. Günde kaç kere kendimizi ve çevremizdekileri küçük ve saçma şeylerle kırıyor ve üzüyoruz. Açık havada derin bir nefes aldığımızda kaçımız haz duyabiliyoruz. Kısacası geçen bugünlere yazık oluyor.
Oysaki şu yaşantımızda bir durabilsek. Hayat asla durmaz, evet, ama sen bir dur. Hayat gene kendi bildiği gibi hırçın ve acımasız akar, gider. Onu durduramayız ama kendi yaşantımızda bir ara versek... Dursak ve baksak hayatımıza. Şu zor soruyu sorsak kendimize... Mutlu muyum? Kaçımız dürüstçe evet diyebilir... Kendimizi dinlemeyi öylesine unuttuk ki biz bu hayatta. Kendimizi nelere adadık. Para, iş, hırs... Ne zaman farkına varacağız o kazandığımız paraları keyfiyle değerlendirecek zamanımızın ve ruh halimizin kalmadığını. Herşeyi gerektiğince yapsak ve kendimize, hobilerimize zaman ayırsak; hem mutlu hemde hayatımızda çok daha başarılı olacağız, burası kesin... Bunun için diyorum ya durdurun şu yaşantınızı, ve sorun şu korkakça sakladığınız soruları... Kendinizle yüzleşin ki hayatla yüzleşebilesiniz...

Odamdayım, hala önümde uzun ve bilmeceli bir yol... Farkındalıkla keyifle ve dengeyle bir hayat yaşamak benim elimde... ya sizin???
Date: 04.20.09
Cnr...
No comments:
Post a Comment