...

Bazen elimizden pek bir sey gelmez. Kiralan kalpler, duygular ve insanlar kalir sadece geriye. Sen denersin elinden geleni ama olmaz. Olacagina birakmak lazim gelir, ama cogu zaman olacagina birakmak yerine debeler, kendimiz dah abir icinden cikilmaz bir hale getiririz durumu. Her adim bizi birbirimizden daha bir uzaklastirirken bazen susmak en iyisi, en azindan daha az kiriliriz. Ben birakiyorum savasmayi, ne olacaksa olsun. Inceldigi yerden kopsun. Istenmedigini hissetmek pek de hos birsey degil. Birde bana yanliz hissediyorum demez mi? delirmemek elden degil, sanki dalga gecer gibi. O yanlizsa ben neyim o zaman. O kadar insan icinde yanliz kalmayi becerebiliyorsa o da bir basari tabiki. Benim artik elimden ona yardim edecek birsey gelmez. Paylasirsa derdini dinlerim, o kadar. Ne desem baska bir tartisma konusu oluyor, belkide en iyisi susmak. Bakalim bir degisim olacak mi? Sanmam, o farkina vardiginda ben uzaklarda olurum. Cok iyi niyetli biri ama elimden daha da fazlasi gelmiyor benimde. Yoruldum, ve yiprandim... Bu iliskiyi kurtarmak icin daha fazla yipranmasini onleyecegim...